Żegnamy dziś Halinę Fedyczkowską

    Halina Fedyczkowska urodziła się 20 listopada 1939 r. w Przemyślu. W czasie okupacji przebywała wraz z rodzicami w Rudniku w woj. rzeszowskim. Do szkoły podstawowej uczęszczała w Chybiu, dokąd przenieśli się z rodzicami w 1945 r. W 1952 r. zaczęła uczęszczać do Liceum Ogólnokształcącego w Czechowicach, gdzie zdała egzamin dojrzałości. W 1957 r. rozpoczęła studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, gdzie ukończyła filologię rosyjską na Wydziale Filologiczno – Historycznym.

  W 1963 r. rozpoczęła pracę w Technikum Budowlanym i Zasadniczej Szkole Budowlanej. Jako rusycystka pracowała w naszej szkole do 1994 roku. Oprócz pracy dydaktycznej przez wszystkie lata, aż do upadku komuny i Związku Radzieckiego, była opiekunką szkolnego koła Towarzystwa Przyjaźni Polsko – Radzieckiej. Z zamiłowania prowadziła szkolne koło PTTK, organizując rajdy, biwaki i wycieczki.

  Była pedagogiem z powołania, pochodziła z rodziny nauczycielskiej: jej ojciec i matka byli nauczycielami, mąż – Władysław Fedyczkowski – był nauczycielem i córka również poświęciła się pracy dydaktycznej. Była wysoko oceniana zarówno w zakresie pracy dydaktycznej, jak i wychowawczej. Odnosiła duże sukcesy w pracy z uczniami, corocznie spora liczba uczniów przystępowała do egzaminu dojrzałości z języka rosyjskiego, osiągając bardzo dobre wyniki. W 1975 r. młodzież Technikum Budowlanego jako jedyna szkoła zawodowa wzięła udział w okręgowym etapie Olimpiady Języka Rosyjskiego – za co została nagrodzona przez Kuratora Oświaty i Wychowania w Bielsku – Białej. Wiele razy otrzymywała też Nagrody Dyrektora. Wysoko ceniona i lubiana przez uczniów, była często zapraszana na zjazdy absolwentów. Z niektórymi rocznikami spotykała się co pięć lat. Wesoła, z dużym dystansem i poczuciem humoru mówiła przyszłym absolwentom: ”Tylko nie mówcie do mnie na mieście:  Здравствуйте учителька ‘’.

  Cieszyła się dużym szacunkiem i autorytetem zarówno wśród uczniów, jak i nauczycieli, którzy z wielkim żalem wracają do wspomnień o wspaniałej koleżance.

Halinę Fedyczkowską – Sztabę - żegnamy dziś słowami

Phila Bosmana „Pamięć serca nazywa się wdzięcznością”.